2020

Kompozytor, wielokrotnie odznaczany działacz niepodległościowy, polityk oraz koncertujący na całym świecie pianista. Zdobył szczególne uznanie i popularność w Stanach Zjednoczonych, gdzie odbył 29 wielomiesięcznych tournées. Wykładał harmonię i kontrapunkt w konserwatorium w Strasburgu; przez wiele lat udzielał też lekcji gry na fortepianie, a wśród jego uczniów byli przyszli laureaci konkursu chopinowskiego (H. Sztompka, W. Małcużyński). W 1937 roku objął redakcję „Dzieł wszystkich” Fryderyka Chopina. Jego dorobek kompozytorski obejmuje wiele dzieł na fortepian, pieśni, utwory kameralne i orkiestrowe, a nawet operę.

Dyrygent i pedagog; jeden z najwybitniejszych kompozytorów polskiego romantyzmu, nazywany także „ojcem polskiej opery narodowej”. Tworzył muzykę nacechowaną narodowo, wplatając w swoje kompozycje wyraziste elementy folkloru polskiego oraz wykorzystując utwory polskich poetów. Autor wielu oper, operetek, baletów i kantat, a także ponad 250 pieśni, zebranych w 12 tomów Śpiewnika domowego. Od 1864 był wykładowcą w Instytucie Muzycznym w Warszawie.

Dyrygent i pedagog, kompozytor przełomu klasycyzmu i romantyzmu. Łączył klasyczne środki formalne i wyrazowe z elementami polskiego folkloru muzycznego – rytmami mazurkowymi, polonezowymi, polskim językiem, gwarą, ludowymi melodiami. W centrum jego działalności kompozytorskiej znajdują się opery, z których zachowało się 18, a także pieśni (m.in. słynna Warszawianka). Twórczość fortepianowa Kurpińskiego jest różnorodna; obejmuje ona wariacje, fantazje oraz różne formy tanecznej muzyki salonowej. Dyrygował prawykonaniem Koncertu fortepianowego f-moll Chopina w 1830 roku, z udziałem kompozytora jako solisty.

Pierwsza polska pianistka i utalentowana kompozytorka, która zdobyła sobie sławę światową. Prekursorka romantyzmu w polskiej muzyce. Jej twórczość pozostawiła trwałe ślady w dziełach innych kompozytorów, także we wczesnej twórczości Fryderyka Chopina. Spuścizna Szymanowskiej jest różnorodna, a zachowane do naszych czasów recenzje pozwalają sądzić, że już współcześni ocenili wysoko oryginalność jej utworów i wykonawstwa. W 1827 roku zamieszkała na stałe w Petersburgu, gdzie swoje zawodowe życie dzieliła między koncerty i udzielanie lekcji gry na fortepianie.

Pianistka i kompozytorka amatorka, swego czasu ikona amatorskiej pianistyki, do niedawna praktycznie zapomniana. Autorka pierwszego „przeboju” muzyki salonowej, tj. Modlitwy dziewicy, opublikowanej w 1851 roku. Od tego momentu wydany ponad 550 razy na całym świecie, utwór ten doczekał się wielu aranżacji – na różne instrumenty solowe, głos z akompaniamentem, a nawet orkiestrę. W sumie zachowało się 39 kompozycji Bądarzewskiej, wszystkie będące miniaturami fortepianowymi – są wśród nich mazurki, walce, romanse, ballady. Była inspiracją dla wielu kompozytorów amatorów, w tym kobiet.

Niewątpliwie najsłynniejszy polski kompozytor, także na świecie uważany za jednego z największych kompozytorów w historii. Wybitny pianista, entuzjastycznie przyjmowany przez publiczność całej Europy. Komponować zaczął w wieku 7 lat. W 1831 roku Chopin osiadł na stałe w Paryżu, stając się gwiazdą wielu salonów artystycznych. Przyjaźnił się z ówczesną elitą artystyczną – Schumannem, Lisztem, Rossinim, Mendelsohnem, Delacroix, Norwidem. Był także wziętym nauczycielem gry na fortepianie, o naukę u którego starali się późniejsi znakomici wirtuozi. Dzięki swej śmiałości i nowatorstwu kompozytorskiemu w zakresie harmonii, melodyki, faktury i kolorystyki, a także pogłębionej ekspresji oraz czerpaniu z wzorców stylistycznych polskiej muzyki ludowej, podniósł fortepian do rangi instrumentu mistrzowskiego. Twórczość Chopina wytyczyła nowe drogi rozwoju muzyce i była źródłem inspiracji dla wielu późniejszych twórców.